Η αρχαία ελληνική γλώσσα και γραμματεία ως πρόβλημα της νεοελληνικής εκπαίδευσης, τόμ. 29

Το βιβλίο αυτό παρακολουθεί την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία στη σχολική της διάσταση από την Αναγέννηση ως την καθιέρωση της Δημοτικής Γλώσσας (1976). Σε όλο αυτό το διάστημα η Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία υπήρξε βασικός άξονας των σχολικών προγραμμάτων, κυρίως της Μέσης Εκπαίδευσης, και παρουσίασε μία εντυπωσιακή σταθερότητα στο περιεχόμενο, στους σκοπούς και στη διδακτική αντιμετώπιση της. Η σταθερή της πορεία μπορεί να εξηγηθεί μόνο, αν η παρουσία της στα σχολικά προγράμματα θεωρηθεί ως επιλογή που εξυπηρέτησε μια εδραιωμένη ιδεολογική αντίληψη. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ο ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΡΙΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η ΔΙΑΠΑΛΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΥΠΩΝ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ (ΠΕΡΙΠΟΥ 1750-1830) ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ο ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΠΕΜΠΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΗ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ